آنجا که آسمان می‌درخشد

درباره نمایش

خانه کجاست؟ مهدیس صالح در میان گم‌گشتی‌هایش، به دنبال احساس خانه می‌گردد. خانه برای او روشن، امن و بی واسطه است. در جهان خیال او، خانه همان شهاب سنگی‌ست که در دل تاریکی می‌درخشد. روشن و ناپایدار. خانه آغوش است، نزدیکی‌ست، لمس بی‌کلامی‌ست که واژه از گفتنش جا می‌ماند. خانه امنیت است. و گاهی خانه کوه است. نقطه‌ی اتصال او به کودکی. دور ولی آشنا. مهدیس صالح در نمایش «آنجا که آسمان می‌درخشد» ما را دعوت می‌کند به دنیایی که شاید در آن، تکه‌ای از خانه‌ی خودمان را پیدا کنیم. او از ما می‌پرسد خانه کجاست؟ برای او آنجاست که آسمان می‌درخشد.