صدرا بنی‌اسدی (متولد ۱۳۷۰ / تهران) هنرمند ایرانی است که دوره‌ی کارشناسی‌اش را در رشته نقاشی در دانشگاه هنر تهران گذرانده است. خانواده‌ی هنری بنی‌اسدی بر مسیر زندگی‌اش تأثیر زیادی داشته‌اند؛ پدرش که نقاش است و با فعالیت‌هایی در زمینه مجسمه‌سازی، تصویرگری، انیمیشن و کاریکاتور شناخته می‌شود، از ابتدا او را با ابزارها و فضای تصویرگری و قصه‌گویی درگیر کرده است. بنی‌اسدی فعالیت حرفه‌ای خود را با نمایشگاه‌های کاریکاتور در خانه‌ی کاریکاتور آغاز کرد و سپس به تدریج مسیرش را به سمت نقاشی و پروژه‌های چندرسانه‌ای گسترش داد. نخستین نمایشگاه‌های انفرادی او با عناوینی چون «زبان سگی» (۱۳۹۵)، «منسوخ» (۱۳۹۷) و «خواهران» (۱۳۹۸) در گالری زیرزمین دستان برگزار شد؛ نمایشگاه‌هایی که توجه مخاطبان و علاقه را به سمت نگاه ویژه‌ی او به روایت، طنز و ترکیب عناصر روزمره جلب کردند. تازه‌ترین نمایشگاه انفرادی او با عنوان «فرار از واقعیت، با سرعت» (۱۴۰۳) نیز در زیرزمین دستان به نمایش درآمد و گامی تازه در کاوش‌های او در حوزه‌ی تخیل، آیین‌ها و فرهنگ‌های چندلایه بود. او در کنار نمایشگاه‌های انفرادی، حضور فعالی در نمایشگاه‌های گروهی و بین‌المللی داشته است؛ از جمله در گالری‌های الهه، لاجوردی، دلگشا، نومنز آرت (آمستردام) و آرتیبیشن. آثارش همچنین در آرت‌فرهای مهمی همچون آنتایتلد آرت میامی بیچ، آرت دبی، آنتایتلد نیویورک و آسیا ناو پاریس ارائه شده‌اند. این حضور گسترده، جایگاه او را به عنوان یکی از چهره‌های پرکار و تأثیرگذار نسل خود تثبیت کرده است. جهان تصویری بنی‌اسدی میان واقعیت و تخیل در نوسان است. او با ترکیب عناصر کارتونی، اسطوره‌ای و روزمره و استفاده از طنزی گاه تلخ و گروتسک، روایتی تصویری می‌سازد که هم‌زمان شخصی و اجتماعی است. آثار او اغلب بر اساس داستان‌پردازی شکل می‌گیرند و پیوندی میان قصه‌های کوچک فردی و روایت‌های بزرگ‌تر تاریخی و فرهنگی برقرار می‌کنند.