ورود به دانشگاه آغاز جدی مسیر هنری او بود؛ جایی که نقاشی برایش نه یک انتخاب، بلکه تنها کاری شد که می‌تواند و می‌خواهد انجام دهد. او در نمایشگاه‌هایی مثل جشنواره ژکال و منتخب نسل نو گالری شیرین حضور داشته است. حمزه‌لو نقاشی را راهی برای شنیدن صدای آدم‌هایی می‌داند که کوچ کرده‌اند؛ نه صرفاً احساسی شخصی، بلکه نوعی حافظه‌ی جمعی. آثارش اغلب از دل مکان‌ها، افراد و تجربه‌ها شکل می‌گیرند و تلاشی‌اند برای ثبت ردی نامرئی از حضور انسان‌ها که در زمان محو می‌شود.