درباره نمایش

طبیعت هنجار و انسان ناهنجار روایت اصلی این نمایش است. سایه منصور را با نقاشی‌هایش از طبیعت می‌شناسیم. تصاویری که در حافظه‌اش ثبت و پس از آن در آتلیه‌اش بر روی بوم اجرا می‌شوند. آنچه کمتر از او دیده‌ایم، نامنظره‌هایش هستند. تصاویری که در آنها طبیعت و محیط آگاهانه حذف می‌شوند تا بتوان روابط انسانی را شفاف‌تر دید، شناخت و تحلیل کرد. در واقع این تصاویر به نوعی رابطه پیوستگی وجودی با طبیعتی را دارند که وجود ندارد و برای هرکدام از ما قابل تعمیم به تصویر و یا خاطره‌ای است. انسان جدا شده از جهان اطراف خود و طبیعت، ناهنجار می‌شود. از نظر سایه، این انسان شاید لیاقت ترسیم شدن در طبیعت را ندارد. در واقع طبیعت بخشی از جهان هستی است که ساخته دست بشر نیست، پس بشر نمی‌تواند در تصویرش وجود داشته باشد، اما میتوان طبیعت را بر تن انسان ترسیم کرد. انسان ناهنجار، درگیر تنیدگی است. . نیاز فرد به سازگاری با تغییرات زندگی را می توان یکی از عوامل مهم تنیدگی به شمار آورد. این تنیدگی‌های شدید و طولانی او را از درون می‌شکافد و دوپاره می‌کند، اما در همه حال باعث از پا درآمدن او نمی‌شوند.